Αίτιο: Nigrospora oryzae
Αυτός ο μύκητας αρέσκεται σε υγρές συνθήκες, ζει στο ρύζι, στον αραβόσιτο και στο σόργο. Αυτό το παθογόνο έχει πολύ μικρότερη σημασία σε σχέση με άλλα, εμφανίζεται σποραδικά και σπάνια προκαλεί σημαντική μείωση της παραγωγής.
Διάδοση και σημαντικότητα:
Αυτός ο μύκητας εμφανίζεται στις νότιες, ανατολικές και κεντρικές περιοχές της Ευρώπης, όπου οι θερμοκρασίες είναι αρκετά υψηλές για το παθογόνο. Συνήθως συμβαίνει σποραδικά, σπάνια προκαλεί μεγάλες ζημιές και σπάνια μειώνει άμεσα την παραγωγή.
Συμπτώματα και παρόμοιες ασθένειες:
Ο στάχυς φαίνεται υγιείς εξωτερικά αλλά ο σπάδικας καταστρέφεται κατά την συγκομιδή, ολόκληρος ο στάχυς θρυμματίζεται. Το εσωτερικό μέρος του σπάδικα και η κορυφή των καρπών είναι μαύρα. Αυτό είναι ένα μοναδικό σύμπτωμα και δεν συγχέεται μα άλλους μύκητες. Οι μολυσμένοι σπόροι παράγουν νεαρά φυτά τα οποία πεθαίνουν αργά με έντονο πορφυρό μεταχρωματισμό. Αυτό το σύμπτωμα είναι παρόμοιο με αυτό που προκαλείται από τη φουζαρίωση του στελέχους, αλλά εξαιρετικά σπάνιο.
Κύκλος ασθένειας :
Το παθογόνο διαχειμάζει με τη μορφή κονιδίων στους μολυσμένου σπόρους και στα μολυσμένα φυτικά υπολείμματα ή στο έδαφος. Τα σπόρια μολύνουν τα νεαρά φυτά ή τους στάχεις των φυτών. Τα κονίδια είναι πολύ ανθεκτικά στις περιβαλλοντολογικές επιδράσεις.
Αντιμετώπιση:
Η γενετική καταπολέμηση δεν έχει ολοκληρωθεί, διότι το παθογόνο έχει μικρή σημαντικότητα. Ανθεκτικές ποικιλίες δεν υπάρχουν.
Επικαλυμμένοι σπόροι είναι αποτελεσματικοί ενάντια σε αυτόν τον μύκητα, όλα τα υλικά επικάλυψης είναι αποτελεσματικά αλλά η δραστική ουσία TMTD είναι η πιο αποτελεσματική.
Η αμειψισπορά είναι σημαντική. Το καλό όργωμα μειώνει την πιθανότητα μόλυνσης αλλά το έδαφος παραμένει μολυσμένο για μερικά χρόνια. Η εδαφική μόλυνση έχει μικρότερη σημασία, τα κονίδια είναι αρκετά σκληρά και το παθογόνο δεν είναι τόσο επιθετικό.
