Προκαλών οργανισμός: Armillaria mellea (Basidiomycotina, Asidiomycotina, Agotriles, Trichloromataceae).

H Armillaria είναι μύκητας που οδηγεί του ξύλο σε παρακμή.

Φάσμα προσβαλλομένων: 
H Armillaria mellea εμφανίζεται σε ευρύ φάσμα αγγειόσπερμων και γυμνόσπερμων. Στα προσβαλλόμενα φυτά περιλαμβάνονται οπωροφόρα δέντρα (εσπεριδοειδή, ροδακινιά, αμυγδαλιά, αβοκάντο, κακαόδεντρο, καφεόδεντρο, ακτινίδιο, κλπ.), αναρριχητικά, θάμνοι, σκιερά και δέντρα του δάσους.

Συχνότητα και σπουδαιότητα:
Η ασθένεια είναι παγκοσμίως διαδεδομένη. Συχνότερα εμφανίζεται όταν ένα αμπέλι αντικαθιστά προσβεβλημένα οπωροφόρα ή όταν ένας χώρος αμπελιού σε μια δασώδη περιοχή έχει πρόσφατα καθαριστεί. Η Armillaria mellea επηρεάζει τις ρίζες του αμπελιού και μπορεί τελικά να καταστρέψει το αμπέλι. Η βλαβη συνήθως εμφανίζεται σε μικρά τμήματα των αμπελιών παρά σε ολόκληρα αμπέλια.

Συμπτώματα και παραλλαγές της ασθένειας:

Το φυτό χάνει σφρίγος και εμφανίζει:
1.      Μειωμένη ανάπτυξη.
2.      Αδύναμους βλαστούς.
3.      Κιτρινισμένα φύλλα το καλοκαίρι.
4.      Πρόωρη φυλλόρροια.
5.      Προοδευτική νέκρωση κλαδιών. 
6.      Σχηματισμό πληγών και σήψη.
7.      Νέκρωση ριζών με μυρωδιά μούχλας. Τέλος, ολόκληρο το φυτό μπορεί να καταρρεύσει.

Κάτω από το φλοιό των προσβεβλημένων ριζών εμφανίζονται ελικοειδείς δίσκοι  από κιτρινόλευκο μυκήλιο. Εξω από το φλοιό όμως, βρίσκονται ριζόμορφα.
Μετά τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές και τις αρχές του χειμώνα, μύκητες χρώματος μελί εμφανίζονται στη βάση των φυτών, αυτό όμως μπορεί να μη συμβαίνει σε ετήσια βάση. Συνεπώς, η απουσία μυκήτων δε σημαίνει απουσία μόλυνσης.

Κύκλος ασθένειας:
H Armillaria mellea ζει στο έδαφος αλλά χρειάζεται ξυλωδη ιστό επί του οποίου θα επιβιώσει.
Η μόλυνση προκύπτει από την επαφή των ριζών υγιούς φυτού με κομμάτια ριζών που παλαιότερα μολύνθηκαν από Armillaria με τον μολυσματικό παράγοντα που βρίσκεται μέσα στο έδαφος ή στα ριζόμορφα ή σε μέρη τους.
Ο μύκητας εισχωρεί μέσα στις ρίζες, σκοτώνει το cambium και καταστρέφει το ξύλημα.Η μόλυνση μπορεί να αρχίσει από τα βασιδιόσπορα που βλασταίνουν στα τραύματα της ρίζας και τους νεκρούς ιστούς. Το μυκήλιο αναπτύσσεται πάντοτε κάτω από το φλοιό ενώ τα ριζόμορφα μπορεί να εμφανιστούν και κυκλώνοντας το εξωτερικό μέρος της ρίζας.
Τα βασιδιόκαρπα είναι μύκητες χρώματος μελί. Μπορούν να επεκταθούν σε γειτονικά αμπέλια σχηματίζοντας διακριτά νεκρά μέρη στο αμπέλι. Μπορούν να ζουν σε παρακμάζουσες ρίζες μέχρι και 50 χρόνια, ανάλογα με τη μάζα τους.

Αντιμετώπιση:
Η αντιμετώπιση μέσω της καλλιέργειας είναι η πλέον πολλά υποσχόμενη μέθοδος μακροπρόθεσμης αντιμετώπισης της Armillaria mellea, και όχι η χημική αντιμετώπιση, ειδικά όταν αυτή μειώνει την υγρασία του εδάφους στη βάση του αμπελιού.

Χημική αντιμετώπιση: Η απολύμανση είναι πιό αποτελεσματική αν γίνεται κατά μέρη με πλήρη απομάκρυνση ριζών και ξερού χώματος στη ζώνη της ρίζας.