ΕΛΚΟΣ ΛΑΙΜΟΥ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΩΝ

ΕΛΚΟΣ ΛΑΙΜΟΥ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΩΝ

Προκαλών οργανισμός: Phytophtora spp.


Ο μύκητας αυτός προκαλεί τις σοβαρότερες μεταφερόμενες μέσω του εδάφους ασθένειες των εσπεριδοειδών. Σημαντικότερη απ' αυτές είναι η  Gumm osis.

Φάσμα προσβαλλομένων:Πολλά οπωροφόρα. Ο μύκητας Phytophthora είναι παρών σε όλους τους κήπους με οπωροφόρα δέντρα.

Συχνότητα και σπουδαιότητα :Έχει παγκόσμια διάδοση και προκαλεί ζημιές στην παραγωγή των εσπεριδοειδών σε αρδευόμενες ξηρές περιοχές  αλλά και σε περιοχές με πολλές βροχοπτώσεις.

Συμπτώματα και παραλλαγές της ασθένειας:


Ένα από τα πρώτα συμπτώματα του Phytophthora gummosis είναι η διάχυση του οπού από μικρά ρήγματα στον προσβεβλημένο φλοιό. Δίνοντας στο δέντρο εμφάνιση αιμορραγίας. Η gummosis μπορεί να παρασυρθεί από μια δυνατή βροχή

Ο φλοιός παραμένει σταθερός, ξεραίνεται και στο τέλος σπάει και αποβάλλεται. Οι βλάβες απλώνονται γύρω από την περιφέρεια του κορμού, περιζώνοντας αργά το δέντρο .

Αρκετά προσβεβλημένα δέντρα έχουν φύλλα αχνοπράσινα με κίτρινα νεύρα, τυπικό σύμπτωμα της ασθένειας. Ακολουθεί ταχύτατη εξασθένιση του δέντρου μέσα σ' ένα χρόνο αν οι συνθήκες ευνοούν την εξέλιξη της ασθένειας.

Η μόλυνση στα φυντάνια προκαλεί σάπισμα. Τα φύλλα και οι βλαστοί κοντά στο έδαφος, ενδέχεται να καταστραφούν από το Phytophthora, όμως στα φυτώρια, μόνο τα τρυφερά νεαρά βλαστάρια επηρεάζονται. Μέσα από  τις πληγές που προκαλεί το Phytophthora  εισέρχονται δευτερεύουσες  μολύνσεις, οι οποίες καταβάλλουν και αποχρωματίζουν το ξύλο, βαθύτερα από την ίδια την Gummosis.

 

Κύκλος ασθένειας:
ο Phytophthora μολύνει το περίβλημα της ρίζας και προκαλεί παρακμή των ινωδών ριζών. Το περίβλημα μαλακώνει, αποχρωματίζεται και μοιάζει μουσκεμένο. Ο βλαστός μολύνεται κοντά στο επίπεδο του εδάφους, προκαλώντας βλάβες που εκτείνονται μέχρι τη ρίζα ή μέχρι τον κορμό. Οι βλάβες απλώνονται σε όλο το κορμό περιζώνοντας το δέντρο και καταστρέφοντας το cambium. Οι πληθυσμοί των μυκήτων συντηρούνται στο έδαφος με την επαναλαμβανόμενη μόλυνση των ινωδών ριζών. Κάτω από ευνοϊκές συνθήκες υψηλής υγρασίας και θερμοκρασίας, ο μύκητας παράγει σποράγγεια που απελευθερώνουν ευκίνητους ζωοσπόρους, οι οποίοι έλκονται στη ζώνη της επιμήκυνσης των νέων ριζών από θρεπτικά συστατικά, τα οποία φυσικά εκκρίνονται απ' αυτή τη ριζική ζώνη. Μόλις έλθουν σε επαφή με τη ρίζα οι ζωόσποροι αποκτούν κρούστα, βλασταίνουν και μετά μολύνουν την περιοχή της ζώνης επιμήκυνσης. Αφού εισέλθει ο μύκητας στο  άκρο της ρίζας, η μόλυνση μπορεί να προχωρήσει στο περίβλημα της ρίζας, με αποτέλεσμα να σαπίσει ολόκληρη η ρίζα. Ο κύκλος επαναλαμβάνεται όσο οι συνθήκες είναι ευνοϊκές και οι ιστοί ευαισθητοποιούνται.

Το Phytophthora επιβιώνει στα υπολείμματα των ριζών όταν οι συνθήκες είναι αντίξοες. Το σάπιο περίβλημα της ρίζας αποβάλλεται και ο μύκητας παράγει χλαμυδοσπόρους που μπορούν να παραμείνουν για μακρά χρονική περίοδο εντός του εδάφους. Όταν επανακάμψουν οι ευνοϊκές συνθήκες, οι χλαμυδόσποροι αναπτύσσονται είτε έμμεσα για να προστατεύσουν τα σποράγγεια και τους ζωοσπόρους, είτε άμεσα για να παραγάγουν μυκήλιο. Επιπλέον, όλα τα είδη επιβιώνουν ως μυκήλιο ή σποράγγεια με παχιά τείχη και ως χλαμυδόσποροι, σε μολυσμένες, ζωντανές ρίζες.

Αντιμετώπιση:
Όλα τα φυντάνια στα φυτώρια είναι ευάλωτα, όταν υπάρξουν οι κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες.Η αντιμετώπιση της Phytophthora Gummosis εστιάζεται στην πρόληψη της δημιουργίας ευνοϊκών για τη μόλυνση και την ανάπτυξη της ασθένειας, συνθηκών.
Ανθεκτικό ριζικό υλικό συνιστάται για την επαναφύτευση σε κήπους οπωροφόρων με προϊστορία στη συγκεκριμένη ασθένεια.Η καλή άρδευση είναι απαραίτητη γιατί η έλλειψή της  και το υπερβολικό πότισμα συνδυάζονται για να προωθήσουν τους παθογόνους οργανισμούς μέσα στο χώμα, αυξάνοντας τον κίνδυνο μόλυνσης του φλοιού.

Η επιφάνεια του εδάφους κάτω από το δέντρο πρέπει να είναι ελεύθερη από ζιζάνια.
Πρέπει ν' αποφεύγονται οι τραυματισμοί στο φλοιό του κορμού, γιατί συνιστούν σημεία εισόδου παθογόνων μικροοργανισμών.Μεταφύτευση δέντρων από το φυτώριο, με την ένωση του μπουμπουκιού αρκετά πάνω από το έδαφος ώστε ν' αποφευχθεί η επαφή του ευάλωτου φλοιού του φυντανιού με το μολυσμένο χώμα.

Εκτός της βελτίωσης των συνθηκών ανάπτυξης, η μετάδοση της ασθένειας μπορεί να αναχαιτιστεί με την απομάκρυνση του μολυσμένου φλοιού και μιας ζώνης προφύλαξης των υγιών ιστών, σαν περιθώριο γύρω από τη μόλυνση.

Αφήνουμε την εκτεθειμένη περιοχή να στεγνώσει καλά. Μπορούμε ακόμα να  ξύσουμε ελαφρά τον μολυσμένο φλοιό για να βρούμε την περίμετρο της προσβεβλημένης περιοχής κι ύστερα να χρησιμοποιήσουμε ένα φακό προπανίου για να κάψουμε τη μόλυνση και ένα περιθώριο 2,5 εκ. γύρω της. Επανελέγχουμε συχνά για λίγους μήνες, και επαναλαμβάνουμε αν είναι απαραίτητο.

 Ο προ-φυτικός ή μετα-φυτικός χημικός έλεγχος θα είναι απαραίτητος αν αποβούν ανεπαρκείς οι πρακτικές αντιμετώπισης μέσω της καλλιέργειας. Τα συστηματικά μυκητοκτόνα  (Fosestil -AL) αντιμετωπίζουν τη Phytophthora gummosis ενώ και οι ψεκασμοί χαλκού μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προστασία κατά της μόλυνσης.


Print   Email

Related Articles